Άννα Καραμάνου: Η «ειρηνική εξέγερση των θηλυκών Sapiens»
Η ΆΝΝΑ ΚΑΡΑΡΑΜΑΝΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΛΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Άννα Καραμάνου, μια γυναίκα που κατάφερε να συνδυάσει τη μητρότητα με το υψηλό επίπεδο μόρφωσης και την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Αφετηρία της ο Πύργος.
Πρώην Ευρωβουλευτής του Πα.Σο.Κ (1997-2004), π. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, Δρ. Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ.
Στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων και της δράσης της η κοινωνική και διεθνής πολιτική, η δια βίου εκπαίδευση, η ισότητα των φύλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στόχος ζωής για εκείνη, όπως μας εκμυστηρεύεται να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες να ασχοληθούν με τα κοινά και με την ανάληψη ηγετικών θέσεων, λέγοντας ότι έχουμε ανάγκη από εφαρμοσμένες πολιτικές ισότητας και περισσότερες γυναικείες παρουσίες σε βουλή, δημόσια διοίκηση, κέντρα αποφάσεων και γιατί όχι και στην προεδρία της Δημοκρατίας.
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου, η συγγραφέας μιλάει στην εφ. «Πατρίς» για τα δικαιώματα των γυναικών, τις αλλαγές κατά τη διάρκεια των χρόνων και τους προσωπικούς της αγώνες για αυτά, ενώ μας αποκαλύπτει και τα σχέδιά της για το μέλλον.
Έχετε παλέψει για την ισότητα των δύο φύλων και για τα δικαιωμάτων των γυναικών. Αφετηρία σας ο Πύργος. Πότε αρχίσατε να έχετε φεμινιστικές «ανησυχίες»; Τι σας ενέπνευσε/ευαισθητοποίησε;
Γεννήθηκα στη μετεμφυλιακή, παραδοσιακή κοινωνία του Πύργου. Από πολύ νωρίς ένιωσα τι σημαίνει διάκριση με βάση το φύλο και αξιολόγηση με διπλά μέτρα και σταθμά. Στην ίδια την οικογένειά μου ο αδελφός μου, κατά δύο χρόνια μικρότερός μου, απολάμβανε περισσότερα προνόμια και ελευθερίες από μένα. Συνειδητοποίησα πλήρως την άνιση μεταχείριση των φύλων, όταν μετά το δημοτικό σχολείο, αγόρια και κορίτσια πήγαμε σε διαφορετικά σχολεία. Οι κοινωνικές προσδοκίες ήταν επίσης διαφορετικές. Για τα κορίτσια το μέλλον ήταν περίπου μονόδρομος: οικογένεια και παιδιά. Από μικρή είχα φεμινιστικές ανησυχίες και τις εξέφρασα, όταν αναμείχθηκα στον συνδικαλισμό και την πολιτική. Δύο πεδία δράσης ιδιαίτερα σκληρά και εχθρικά απέναντι στις γυναίκες. Από τη 10ετία του 1970, στη μεταπολίτευση, ταυτίστηκα με τον πολιτικό αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών και τη δημοκρατία της ισότητας.
Η πολυπραγμοσύνη που σας χαρακτηρίζει, σας έχει αφήσει ανικανοποίητη σε κάποιο τομέα; Κάτι με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε και δεν το έχετε καταφέρει;
Ναι. Από την παιδική μου ηλικία αγαπούσα πολύ τη ζωγραφική και τη μουσική. Έλεγαν ότι είχα ταλέντο. Δυστυχώς, και οι δύο αυτές αγάπες έμειναν ανεκπλήρωτες. Η ζωή με πήγε αλλού.. Οι επιλογές μας συνήθως υπαγορεύονται από τις συνθήκες της ζωής μας. Θα ήθελα να είχα αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένειά μου, στην κόρη μου και τις τρεις εγγονές μου. Η πολιτική απαιτεί συνεχώς θυσίες κι εγώ αφιέρωσα άπειρο χρόνο στην προσπάθεια για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.
Ποιό θεωρείτε σήμερα το μεγαλύτερο γυναικείο πρόβλημα;
Η γενεσιουργός αιτία όλων των έμφυλων ανισοτήτων, ασφαλώς και της βίας κατά των γυναικών, είναι η άνιση κατανομή εξουσίας και πολιτικής δύναμης, ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Ιστορικά, υπήρξε ένα σύστημα ανδρικών προνομίων και απόλυτης πατριαρχίας, που χρησιμοποίησε με αυθαίρετο τρόπο τη βιολογική διαφορά των φύλων, για να καθυποτάξει τις γυναίκες. Το γεγονός, δηλαδή, ότι οι γυναίκες γεννούν παιδιά και θηλάζουν χρησιμοποιήθηκε ως στοιχείο νοητικής υστέρησης και κατωτερότητας. Σε αυτό συνέβαλλαν και οι απανταχού πατριαρχικοί μύθοι, δεισιδαιμονίες και θρησκείες. Ακόμη και σήμερα, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, ιδιαίτερα στον αξιοκρατικό τομέα της εκπαίδευσης, πολλοί αρνούνται την ίση αξία των αρσενικών και θηλυκών σάπιενς και αντιμετωπίζουν την ισότητα των φύλων σαν παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Εξού και η έξαρση της βίας κατά των γυναικών και των γυναικοκτονιών: είσαι γυναίκα, άρα οφείλεις να υποτάσσεσαι στην ανδρική εξουσία. Διαφορετικά σου αφαιρώ τη ζωή! Πρόκειται για ειδική πλέον κατηγορία ποινικού αδικήματος.
Γυναίκα και δημόσιος βίος. Πόσο δύσκολο είναι;
Τα αποτελέσματα των τελευταίων τριπλών εκλογών του 2019 είναι πολύ αποκαλυπτικά για τη θέση των γυναικών στο πολιτικό σύστημα και στο δημόσιο βίο. Οι τρεις εκλογικές αναμετρήσεις αποδείχτηκαν μία ακόμη δύσκολη ιστορική στιγμή, για την εκπροσώπηση των γυναικών στους πολιτικούς θεσμούς. Τα αποτελέσματα απογοητευτικά! Οι αριθμοί αποκαλυπτικοί: Για την Τοπική Αυτοδιοίκηση εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ελάχιστη ποσόστωση 40% και για τα δύο φύλα στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, για την εκλογή των συμβούλων (Ν. 4604/2019, άρθρο 52). Η ποσόστωση δεν αφορούσε την εκλογή του δημάρχου. Το αξίωμα διεκδίκησαν 1.455 άνδρες και μόλις 180 γυναίκες, δηλαδή 88% άνδρες και 11% γυναίκες. Σε 199 δήμους, από τους 332 συνολικά, δεν υπήρξε καμία γυναίκα υποψήφια δήμαρχος, δηλαδή, στο 60% των δήμων. Τελικά, από τους 332 εκλεγμένους δημάρχους μόνο 19 είναι γυναίκες και 313 άνδρες, δηλαδή, 5,7% γυναίκες δήμαρχοι, έναντι 94,3% των ανδρών!
Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από τις 21 θέσεις που κατέχει η Ελλάδα στην Ευρωβουλή, τις 5 θέσεις κατέλαβαν γυναίκες (23,8%) και τις 16 άνδρες (76,2%). Στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 εκλέχτηκαν 62 γυναίκες, δηλαδή μόλις το 20,7% του συνόλου των 300 της Ελληνικής Βουλής. Οι αριθμοί αποκαλύπτουν το δυσθεώρητο χάσμα που χωρίζει τα δύο φύλα και τον σκληρό αγώνα των γυναικών που παραμένει ακόμη μακρύς. Το βιβλίο μου τα αναλύει διεξοδικά. Δυστυχώς είμαστε η τελευταία χώρα στους δείκτες του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ισότητας (EIGE).
Μόλις κυκλοφόρησε το νέο σας βιβλίο. Πείτε μας λίγα λόγια
Το βιβλίο μου καταγράφει τους μεγάλους ιστορικούς σταθμούς στη διαδρομή των 200 ετών μαζί με τους αποσιωπημένους, από τους ιστορικούς, αγώνες των γυναικών. Είναι μοναδικό στην κατηγορία του, γιατί παρέχει ολοκληρωμένη, συνοπτική ιστορική γνώση.
Τι σχέδια έχετε για το μέλλον; Ποιό είναι το επόμενο βήμα;
Να συνεχίσω να γράφω και να διοχετεύω τη γνώση που έχω αποκτήσει από τη μακρόχρονη πολιτική μου διαδρομή, ιδιαίτερα για τα θέματα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνών σχέσεων και ισότητας των φύλων. Το επόμενο βιβλίο μου θα αφορά τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, από τον Κεμάλ Ατατούρκ και τον ρόλο των γυναικών, με βάση έρευνα που έχω ήδη κάνει και συνεχίζω, για να συμπεριλάβω και τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις.
ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΆΝΝΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ
Το νέο βιβλίο της Άννας Καραμάνου μόλις εκδόθηκε και είναι μοναδικό στην κατηγορία του. Εξιστορεί την έναρξη και εξέλιξη των φεμινιστικών αγώνων, μέσα στα μεγάλα ιστορικά γεγονότα των 200 χρόνων. Ένα συναρπαστικό ταξίδι με αφετηρία την Επανάσταση του 1821 και τερματικό σταθμό την πανδημία και το κίνημα MeToo 2021.
Μέσα στον αχό της πολιτικής και των ιστορικών γεγονότων, παρακολουθούμε την ειρηνική εξέγερση των θηλυκών σάπιενς που με σημαία τις οικουμενικές αξίες διεκδικούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους και δικαιοσύνη των φύλων.
Διαβάζεται εύκολα, γιατί είναι δομημένο σε μικρά κεφάλαια και στρωτή νεοελληνική γλώσσα. Με 13 συμπεράσματα!
Μπορείτε να το αγοράσετε άμεσα από: www.armosbooks.gr