Σκάβει με τα χέρια της χέρσα γη για να καρπίσει

ΜΕ πάθος ασίγαστο και έξαψη εφηβική παρουσίασε τη διαδρομή της γυναίκας στα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση.
ΠΑΤΩΝΤΑΣ στα χνάρια του βιβλίου της με τίτλο «Η ειρηνική εξέγερση των θηλυκών Sapiens 1821-2021» το οποίο αποτελεί ακριβό κειμήλιο έρευνας για τη διαδρομή της ελληνίδας στην πάροδο δυο αιώνων, άφησε στο ακροατήριο μια γεύση υπέροχης γυναικείας επιμονής, υπομονής και επιτυχιών σε χέρσο έδαφος. Αυτή είναι η πορεία της γυναίκας παγκοσμίως .
Η πρώην ευρωβουλευτής- πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των φύλων και συγγραφέας Άννα Καραμάνου ήταν η κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση για τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας της Γυναίκας στο Θέατρο Απόλλων.
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ σ’ ένα εκλεκτό ακροατήριο με προβολή διαφανειών ανέλυσε τις δυσκολίες και τα επιτεύγματα που έχει επιτύχει η ελληνίδα προκειμένου να εδραιώσει τη θέση της στον ανδροκρατούμενο χώρο της εξουσίας- γεγονός για το οποίο έχει υποστεί τεράστιες απώλειες και θυσίες- δίνοντας το μαχητικό μήνυμα ότι η προσφορά της γυναίκας στην ανθρωπότητα είναι ανεκτίμητη και πρέπει να συνεχιστεί.
ΑΥΤΟ το ιστορικό γυναικείο ταξίδι ξεκίνησε από την Επανάσταση του 1821, για να φτάσει στην πανδημία και να καταλήξει στο κίνημα MeToo 2021.
Η Άννα Καραμάνου με απλό και γλαφυρό λόγο έκανε μία εύστοχη και ιστορικά τεκμηριωμένη αναφορά στα μεγάλα γεγονότα, στο ρόλο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στους θριάμβους και τις εθνικές συμφορές, στο ρόλο των γυναικών, αλλά και τις ιδέες που έδωσαν μορφή στη σύγχρονη ελληνίδα. Έτσι αναδύθηκε η ειρηνική επανάστασή της με σημαία τις οικουμενικές αξίες.
ΔΕΝ άφησε φυσικά εκτός και τη σθεναρή συμμετοχή των γυναικών στον νικηφόρο Αγώνα κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στους πολέμους που ακολούθησαν.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ έμφαση έδωσε στη θέση της γυναίκας σήμερα τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις, στην ισότιμη πρόσβαση στην απασχόληση και τις συνθήκες εργασίας. Όπως επίσης και στο ότι κατέχει μια από τις χειρότερες θέσεις στην Ε.Ε. στην εκπροσώπηση γυναικών στα κέντρα λήψης πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αποφάσεων. Γιατί, όπως είπε, η γυναίκα δεν έχει πάντα απέναντί της τον άνδρα αλλά πολλές φορές και την ίδια τη γυναίκα.

ΉΤΑΝ ξεχωριστή αυτή η εκδήλωση, γιατί τιμήθηκε μια γυναίκα της οποίας οι αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, έχουν φτάσει ως την άλλη άκρη της γης.
Η Άννα Καραμάνου «στάθηκε» για αρκετή ώρα στην Ερμούπολη τονίζοντας ότι οι Συριανοί οφείλουμε να είμαστε πολύ υπερήφανοι για την πρωτοπορία του τόπου μας σε πολλούς τομείς.

Η βραδιά «έκρυβε» συγκινήσεις. Παράλληλα με την βράβευση της Άννας Καραμάνου τιμήθηκαν και γυναίκες υγειονομικοί.
ΣΤΟ πρόσωπο της διακεκριμένης – αγαπημένης μας παθολόγου γιατρού του νοσοκομείου Σύρου και σπουδαίας γυναίκας, Μαρίας Τζώρτζη, βραβεύτηκαν οι γιατροί που εργάζονται στον δημόσιο τομέα Υγείας και δίνουν καθημερινά τη μάχη κάτω από αντίξοες συνθήκες.

ΤΙΜΗΘΗΚΕ μια γιατρός της οποίας το όνομα ταυτίζεται με την αξιοπρεπή λειτουργία του ιδρύματος για πολλές δεκαετίες και δε φτάνουν οι σελίδες αυτές για να γραφτεί η αγάπη ασθενών.
ΆΛΛΩΣΤΕ αυτή η ευγνωμοσύνη εκδηλώθηκε από το χειροκρότημα που εισέπραξε όταν ακούστηκε το όνομά της όπου «τραντάχτηκε» το Θέατρο Απόλλων.

ΤΙΜΗΘΗΚΕ και η Διευθύντρια της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου μας Ελένη Αλτουβά και στο πρόσωπό της οι γυναίκες νοσηλεύτριες.
ΌΛΕΣ εκείνες οι άξιες, ακούραστες και συνεπείς γυναίκες που λαμβάνουν ως αντίτιμο την αγάπη και την εκτίμησή μας.
ΌΛΕΣ αυτές που βίωσαν με ψυχή βαθιά πρωτόγνωρες καταστάσεις και συναισθήματα όλο τον καιρό της μάχης κατά του κορωνοϊού.
Η 8η Μαρτίου, μας κατευθύνει στις γυναίκες κάθε ηλικίας, κάθε τόπου όπου γης, κάθε βιοτικού επιπέδου, κάθε επιπέδου εκπαίδευσης, θρησκείας, γλώσσας, αλλά και σεξουαλικών προτιμήσεων.
ΣΕ εκείνες που στερούνται δικαιωμάτων, όλο και συχνότερα λόγω του φύλου τους.
ΣΕ αυτές που έχασαν τη ζωή τους από την ανδρική παράνοια. Είτε σε σεξουαλικό, οικογενειακό επίπεδο (η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στη χώρα μας στιγματίζεται από το χαμό 17 γυναικών, που μέσα στο 2021 έχασαν τη ζωή τους, καθώς υπήρξαν θύματα εγκληματικής ενέργειας από μέρους των συντρόφων τους, θύματα γυναικοκτονίας ), είτε σε επίπεδο πολέμου. Γιατί οι πόλεμοι από ανδρική «ανισορροπία» προκαλούνται.
Η φετινή 8η Μαρτίου στο νησί μας υπήρξε μεστή νοημάτων. Πολυποίκιλη και πολυπρόσωπη. Τόσο ιδιωτικοί όσο και δημόσιοι φορείς ενώθηκαν με σκοπό την ανάδειξη της θέσης των γυναικών στην καθημερινότητα ακόμη και με τη σκιά της πανδημίας.
ΑΝΑΔΕΙΧΤΗΚΑΝ και μέσω της Επιτροπής Ισότητας του Δήμου μας οι δράσεις της γυναίκας με επίκεντρο τον καλλιτεχνικό τομέα.
ΈΚΘΕΣΗ φωτογραφίας (στην αίθουσα του επιβατηγού σταθμού), Έκθεση Ζωγραφικής όπου οι γιαγιάδες παρουσίασαν έργα τους στο ΚΑΠΗ Ερμούπολης με θέμα «Γυναίκα Στολίδι και θησαυρός».

ΕΚ μέρους τους η Νομική Ταλασλή τόνισε ότι «Οι γυναίκες του ΚΑΠΗ τιμούν τις ηρωίδες της καθημερινότητας, όλα αυτά τα πλάσματα που φέρνουν μέσα τους τη ζωή και γεννούν τις ελπίδες της ανθρωπότητας..».

ΆΛΛΟ ένα ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της γυναίκας κάναμε από την έκθεση ζωγραφικής πέντε γυναικών ζωγράφων (Έλσα Χαραλάμπους, Αγγελική Μπρισνόβαλη, Κατερίνα Κυπριώτη, Νίκη Δράκου, Νίκη Γρυλλάκη) οι οποίες εξέθεσαν έργα τους στην αίθουσα Εμ. Ροΐδη με θέμα «Η γυναίκα με τα μάτια της γυναίκας».


ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ και η «παρουσία» με πίνακά της, τιμής ένεκεν, της αείμνηστης συριανής ζωγράφου Μαρουσώς Κοτσολάκη η οποία προσέφερε τόσα πολλά στο νησί μας..

ΤΡΥΦΕΡΗ και η έκθεση ζωγραφικής από άτομα του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων με Αναπηρία με θέμα «Ζωγραφίζω τη γυναίκα που θαυμάζω».

ΠΩΣ θα μπορούσα να κλείσω τούτο το αφιέρωμα στη γυναίκα χωρίς να μνημονεύσω ως απόγονος Μικρασιάτισσα- τις γυναίκες της Μικράς Ασίας με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
ΩΣ ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Μικρασιατών Ερμούπολης -Σύρου είχα «στήσει » το ετήσιο ημερολόγιο 2017 βασισμένο στις γυναίκες της Μικρασίας κάθε κοινωνικής τάξης και κάθε μορφωτικού επιπέδου. Μάλιστα είχε προβληθεί η έκδοσή του με επαινετικά σχόλια από την εφημερίδα «Καθημερινή».
ΓΙ’ αυτές που ξανάχτισαν από το μηδέν τις εστίες τους στην Ελλάδα, μεταμόρφωσαν τη χώρα, άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στον πολιτισμό μας, εμπλούτισαν την κοινωνική μας ζωή, βελτίωσαν τη μαγειρική μας, εισήγαγαν καινοφανή γυναικεία πρότυπα συμπεριφοράς τα οποία έδρασαν καίρια για την βελτίωση του γυναικείου κινήματος.
ΕΠΙΔΕΞΙΕΣ, ανήσυχες, επιμελείς και ενεργητικές, άφησαν την σφραγίδα τους στα γράμματα και την τέχνη.
ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ μόνο την Άννα Λάσκαρη- Παπαδημητρίου, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, που θεωρείται η πρώτη ελληνίδα πεζογράφος, την Φιλιώ Χαϊδεμένου, την Διδώ Σωτηρίου, την Ελένη Βακαλό, τη Μαρία Ιορδανίδου, τη Ρόζα Εσκενάζυ, τις μεγάλες μας ηθοποιούς Μαρίκα Κοτοπούλη και Κυβέλη.
ΟΛΕΣ τις εποχές υπήρξαν γυναίκες, που μας έκαναν υπερήφανες καθώς η αξία των διάσημων και των άγνωστων, των γυναικών που ζουν στη διπλανή μας πόρτα, εργάζονται και προσπαθούν, καθημερινά, να κάνουν τη διαφορά μέσα από την οικογένειά τους μέσα από το προσωπικό τους αποτύπωμα στο χώρο εργασίας, μέσα από το δικό τους παράδειγμα.
ΌΛΕΣ είναι μοναδικό, αξιόλογο σημείο αναφοράς προόδου.