Εθνικό Συμβούλιο ΠΑΣΟΚ “Τα αίτια της ήττας”

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΣΟΚ

6-7 Οκτωβρίου 2007

Σημειώσεις από την ομιλία της Άννας Καραμάνου

Αίτια της ήττας:

Θα μιλήσω για τα αίτια της ήττας του 2007 και όχι για την οχταετία Σημίτη, την οποία προσωπικά θεωρώ ως την πιο δημιουργική περίοδο του ΠΑΣΟΚ. Ουδέποτε η Ελλάδα στον διεθνή χώρο έχαιρε τόσης υπόληψης, όσο επί πρωθυπουργίας Σημίτη.

Η τελευταία ήττα του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αναζητηθεί κυρίως στα 3,5 χρόνια μιάς αδύναμης αντιπολίτευσης και ενός μεταμοντέρνου τρόπου άσκησης πολιτικής, που οδήγησε σε μια θολή κομματική ταυτότητα και ακόμη πιο δυσδιάκριτες και συχνά αντιφατικές και αυτοαναιρούμενες πολιτικές θέσεις. Η ήττα του ΠΑΣΟΚ ήταν πρωτίστως ήττα στρατηγικής, ήττα του μεταμοντέρνου στυλ διοίκησης του κόμματος.

Η μεταμοντέρνα πολιτική σκέψη κλίνει προς ένα φιλοσοφικό και πολιτικό αναρχισμό, ενώ ταυτόχρονα προωθεί και τις ιδέες του πολιτικού μεσσιανισμού (εκπρόσωποι: Ντεριντά, Φουκώ, Χάϊντεγκερ, Μπατάϊγ, Λυοτάρ κ.α.). Από πρακτική άποψη η στάση αυτή σημαίνει εγκατάλειψη της πολιτικής πραγματικότητας, υιοθέτηση γενικόλογων πολιτικών θέσεων, εχθρότητα προς τον «ορθό λόγο» και την αλήθεια, επιβολή δια της προβολής του ονόματος και της οικογενειακής παράδοσης και όχι δια του πειστικού πολιτικού λόγου.

Αυτός ο μεταμοντέρνος, δηλαδή, ο ανορθολογικός τρόπος άσκησης της πολιτικής, έχει παραλυτικές συνέπειες για την πολιτική. Για το ΠΑΣΟΚ είχε ως αποτέλεσμα μια θαμπή πολιτική ταυτότητα και σύγχυση στο εκλογικό σώμα. Ο σκοτεινός πολιτικός λόγος του μεταμοντερνισμού εκφράστηκε αφενός με μια σειρά από αφηρημένες αξίες, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα (συμμετοχική δημοκρατία, κοινωνική λογοδοσία, νέα αλλαγή κλπ), αφετέρου με την πρόταξη της «ασυνέχειας» έναντι της «συνέχειας» και του «μη νοήματος έναντι του νοήματος» και βέβαια με ακόμη χειρότερες πολιτικές αποφάσεις και επιλογές που υπονόμευσαν την αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ, όπως:

η διαγραφή δέκα βουλευτών και πρώην υπουργών (υπόθεση Πάχτα), πριν ακόμη από το συνέδριο για την επικύρωση της εκλογής του νέου προέδρου
τα περί ανασφάλιστης εργασίας (Λαύριο).
η έλλειψη θέσεων για τους συμβασιούχους
η σύνθεση του ψηφοδελτίου Επικρατείας με τη συμμετοχή των κατεξοχήν εκφραστών του νεοφιλευθερισμού στην Ελλάδα (κρίση ταυτότητας)
η σύνθεση του Ευρωψηφοδελτίου με αποκλεισμό του συνόλου των προηγούμενων ευρωβουλευτών, χωρίς καμία απολύτως αξιολόγηση. Μια απόφαση κυριολεκτικά ex nihilo.
η επιλογή γραμματέα του Ε.Σ., χωρίς πολιτικά κριτήρια (ο σχετικισμός του μεταμοντερνισμού – όλοι το ίδιο είναι…)
η στελέχωση του κεντρικού μηχανισμού του κόμματος, με βάση την ίδια θεωρία του απόλυτου αλαλούμ. Πολυπρόσωπα όργανα, εντελώς άγνωστοι σύμβουλοι και αδιευκρίνιστα περιβάλλοντα.
Οι αλλαγές στην εξωτερική πολιτική (χωρικά ύδατα, Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά, κλπ)
Πολλές λαθεμένες επιλογές υποψηφίων για τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές
Η διαγραφή του Γιάννου Παπαντωνίου και του Κίμωνα Κουλούρη και η εμμονή στον αποκλεισμό των διαγραμμένων από τα ψηφοδέλτια
Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας στις τελευταίες εκλογές: η εξουδετέρωση της Φώφης Γεννηματά, ο αποκλεισμός της Πατουλίδου, του Πολεμαρχάκη κλπ.
Η μη αξιοποίηση και η μη προβολή του Προγράμματος
Η μη αξιοποίηση του συνόλου του ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτει το ΠΑΣΟΚ στα τελευταία 3,5 χρόνια και η εγκατάλειψη των οργανώσεων.
Η πρώϊμη απαίτηση για εκλογές, όταν όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι χάνουμε, καθώς και η αδυναμία καθορισμού προτεραιοτήτων.

Χρειαζόμαστε Νέα στρατηγική. Νέα φυσιογνωμία. Νέα εικόνα. Να συμφιλιώσουμε το αρχαϊκό με το σύγχρονο, να αναδιατάξουμε τις δυνάμεις μας, να ξανασυναντήσουμε τη κοινωνία.

Η ήττα της 16.9.07, από τη χειρότερη κυβέρνηση, όπως λέγαμε, ήταν συντριπτική (μικρότερο ποσοστό από το 1989).

Απώλειες και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά. Συρρικνωμένο ΠΑΣΟΚ.

Να μελετήσουμε το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας. Έπειτα από 20 χρόνια στην αντιπολίτευση διαμόρφωσε νέα στρατηγική, με βάση τα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα. Μίλησε για αγορές, για καταναλωτές, για τον ανταγωνισμό και την νέα πραγματικότητα που έχει δημιουργήσει η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Μίλησε, δηλαδή, για τα πραγματικά προβλήματα και πρότεινε λύσεις. Με εξαίρεση την εμπλοκή στο πόλεμο του Ιράκ, ο Μπλέρ άφησε ένα σημαντικό έργο κυρίως τους τομείς της παιδείας, της υγείας, της φροντίδας των παιδιών και των ηλικιωμένων, της καταπολέμησης της φτώχειας και ταυτόχρονα μια ισχυρή οικονομία.

Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος διάσπασης του ΠΑΣΟΚ από μια φυσιολογική δημοκρατική διαδικασία. Το SPD άλλαξε 4 φορές αρχηγό μετά την αποχώρηση του Σρέντερ.

Τάσσομαι υπέρ της αλλαγής ηγεσίας. Για μένα το διακύβευμα είναι η κατάκτηση της εξουσίας, γιατί δεν θέλω το ΠΑΣΟΚ να καταντήσει σαν την Μονή Εσφιγμένου (Α. Παπαδόπουλος) ή τις ΜΚΟ. Η χώρα δεν αντέχει άλλη ΝΔ.